
Spiegelbrieven: Het proces van spiritueel ontwaken
10 jaar geleden schreef ik een brief, die later symbool bleek te...
Terwijl ik uit het treinraam staarde luisterde ik naar podcast Het Groene Hart met antropoloog Roanne van Voorst, die je ook vindt in de Awareness Academy. Zij vertelde over haar nieuwe boek ‘Ooit aten we dieren’ en sprak over dat kinderen in de toekomst ouders gaan stimuleren om plantaardiger te gaan eten. Hee, daar herkende ik mijzelf in. Dat deed ik ook vier jaar geleden. Ik realiseerde me dat we op meerdere vlakken in een collectieve revolutie zitten als mensheid. Daar deel ik graag mijn gedachten over.
Voordat ik de podcast luisterde – ja ik ben een informatie sponsje – las ik hier op Mountain of Awareness het artikel van Anita Mulderij over dat we collectief ons lichaam mogen gaan accepteren en onszelf mogen laten zien. Ook als deze niet past in het perfecte plaatje. Dat sluit precies aan bij de body positivity movement die zowel online als offline gaande is. En toen zag ik een rode draad.
Jarenlang zijn we als mensheid bezig om ons te ontwikkelen. Op het gebied van vrouwenemancipatie, voedselvoorziening, gelijkwaardigheid, technologie en ga zo maar door. Dat komt nu in een stroomversnelling. De revolutie van menselijkheid, homo sapiens 2.0. En nu kan je zeggen: ja maar Kiara, kijk hoe de wereld eruit ziet. Een grote puinhoop. Nog steeds. Hebben we dan niks geleerd? Het klimaat gaat er aan, er zijn geweld en oorlogen, hier in Nederland vindt racisme en homofobie plaats. Daar sluit ik ook zeker mijn ogen niet voor, ben ik me bewust van en neem ik mijn individuele verantwoordelijkheid voor.
Pioniers, activisten, wereldverbeteraars en hartenjagers staan NU op en brengen broodnodige verandering teweeg.
Wel zie ik dat we nu bezig zijn met een upgrade van de mensheid en menselijkheid. Op allerlei vlakken zijn er historisch gezien razendsnel veranderingen gaande. Alleen we zitten er middenin, dus hebben het misschien niet helemaal door. Wist je dat de smartphone minder dan tien jaar bestaan? Toch is deze al volledig geïntegreerd in onze samenleving. Een simpel voorbeeld van hoe snel wij kunnen veranderen, leerde ik van Roanne van Voorst. Pioniers, activisten, wereldverbeteraars en hartenjagers staan nu op en brengen verandering teweeg.
Ik zie Greta Thunberg, die met haar 16 jaar heel Europa op stelten zet met klimaatacties. Groepen als Extinction Rebellion durven rebels op te staan tegen de klimaatcrisis. De schappen van Albert Heijn liggen vol vleesalternatieven en zelfs vegan Ben & Jerry’s. Iets dat ik vier jaar geleden als veganist nooit had durven dromen. Vanuit de overheid komen er initiatieven om de eiwit revolutie te ondersteunen en stimuleren.
Ook op gebied van feminisme en een inclusieve samenleving vindt er ook een beginnende revolutie plaats. Zo zijn er een handjevol voorlopers binnen de mainstream media langzamerhand een realistischer beeld aan het creëren van de vrouw. Ja we zijn er nog lang niet, maar het gesprek begint open te breken. Laatst stond zelfs jonge artiest Famke Louise met okselhaar op de cover van Linda Meiden. Om zo jonge meiden te tonen dat ze zelf mogen kiezen wat ze met hun lichaam en bijbehorend lichaamshaar doen.
Vanaf 1956 zijn vrouwen niet meer wettelijk handelingsonbekwaam, leerde ik van Instagram activist en universitair onderzoeker Madeleijn van Nieuwenhuizen (@Zeikschrift). Drieënzestig jaar later zijn we bezig om vrouwen ook in de politiek representatief neer te zetten. Door het initiatief Stem op een Vrouw van Devika Gauri zijn er door voorkeursstemmen 3 vrouwen in het Europees Parlement gekomen. Dat hadden we in 1956 nooit kunnen bedenken. Op het vlak van antiracisme zijn er verschillende initiatieven hard aan de weg aan het timmeren. Musea zijn bezig om collecties te dekoloniseren en gemeente Amsterdam overweegt om excuses aan te bieden voor ons slavernijverleden. Dat werd tijd.
Net onder de oppervlakte van het collectief zijn de voorschokken al zichtbaar.
Natuurlijk ben ik me bewust van het feit dat we er, ten eerste nog lang niet zijn, en ten tweede hier in Nederland enorm geprivilegieerd zijn. Die vega burgers liggen niet wereldwijd in de schappen van de supermarkt. Deze revoluties gaan dus niet mondiaal op exact hetzelfde tempo, lijkt het. Denk dan wel aan de extreme crisis in Sudan, waar strijdbare vrouwen de barricades opgaan tijdens de volksopstand. Dat laat de mainstream media dan weer niet zien, maar gebeurt wel degelijk. Zij zijn onwijs moedige kartrekkers in hun nationale strijd.
Net onder de oppervlakte van de maatschappij zijn er voorschokken gaande. Om uiteindelijk de oppervlakte los te schudden en nieuwe energie vrij te brengen. Nu lijkt het misschien alsof ik in een optimistische bubbel zit door mijn focus op eerder genoemde pioniers. Toch voel en geloof ik dat de wereld, de mensheid en onze maatschappij razendsnel aan het veranderen is. Er is een revolutie gaande. Doe jij mee? is geen vraag meer. Je kan meegaan – of achterblijven.
Er is een revolutie gaande. ‘Doe jij mee?’ is geen vraag meer. Je kan meegaan – of achterblijven.
Hoe urgent deze maatschappelijke veranderingen ook zijn, ik denk dat we niet helemaal doorhebben wat er nu historisch aan de hand is. Open je ogen, kijk om je heen, er is een nieuwe tijd, heb je het door?
Gepost onder Inspired by met de tags collectieve revolutie en column