Spiegelbrieven: Het proces van spiritueel ontwaken

10 jaar geleden schreef ik een brief, die later symbool bleek te staan voor het meest ingrijpende en transformerende proces in mijn leven. Ik heb de brief herschreven, en gespiegeld naar mijzelf. Overwinning van ziekte was voor mij het slotstuk om mijn cocon achter te laten, en het spirituele pad te mogen bewandelen. In de brief gebruik ik de bekende metafoor van een vlinder, een proces heeft een begin, een midden en een eind. Zo ook de transformatie van rups naar vlinder. Voor mij staat deze brief symbool voor het proces van spiritueel ontwaken. Ik nodig je graag uit om deze brief vanuit jouw perspectief te lezen, en te voelen waar dit voor jou resoneert.

Het proces van spiritueel ontwaken: Het vlindertje laat haar cocon achter

Daar ergens in de verte, had een rupsje een cocon om zichzelf heen gebouwd. Tegen beter weten in, voelde dat toentertijd heel vertrouwd.

Want in haar cocon heeft ze ontzettend veel kracht en warmte gekregen.

Daar waar zij toen tevreden was met genoeg, voelde dat al, als een grote zegen.

Maar toch, diep in haar hart voelde het rupsje een diep verlangen dat zij graag een vlindertje wilde zijn. Die gedachte vond zij ó zo fijn. Het gevoelsmatige doorvechten maakte het rupsje namelijk best wel moe. Daarom creëerde het universum in tijd en ruimte een plekje.. en sleepte het rupsje naar dat veilige plekje toe.

Stiekem was het rupsje ook wel bang voor de enorme transformatie die ze zal ondergaan, en voor alles wat haar straks te wachten zal staan.

Toch.. dapper als het rupsje was besloot zij zich aan de natuur over te geven, en te vechten voor een nieuw gelukkig leven. Want in haar cocon voerde het rupsje een zware strijd, en raakte zelfs voor ‘even’ de controle over haar lichaam kwijt.

Op een dag scheen een zonnestraaltje door haar cocon, dit was het moment waarop voor het rupsje een nieuw leven begon. Daar waar zij zichzelf eindelijk mocht ontpoppen in de warmte van de zonnestralen. Al gauw merkte het rupsje dat dit de bron was waar zij pure liefde en vrede kon halen.

Nu spreidt het vlindertje haar kleurrijke en mooie vleugels uit in het licht, ze geniet van al haar vormen, het is een prachtig gezicht.

Het vlindertje vliegt over grote zeeën, oceanen, langs de hoogste bergen.

Ze rust op de allermooiste bloemen en durft daar haar nectar te halen.

Ook houdt het vlindertje van de sterren, de planeten en de maan en vliegt het vlindertje graag bij de nacht. De aangename stilte heeft haar tot eindeloos dromen gebracht.

Fly like a butterfly there is no end anymore!

Timeless..

Geschreven door:

Laurentia Lucienna
Child of the universe – The world is my playground