#81: Kiara Louis: The Art of Rising

Terwijl Jethro en Willemijn nog via Skype aan het praten waren over het hoe en wat van de re-launch van HoA kwam er ‘toevallig’ een mailtje van Kiara binnen die graag als Head of Creation bij ons aan de slag wilde. Al na het eerste gesprek wisten we dat dit een cadeautje voor ons en HoA is! Het moest echt zo zijn, en we zijn hier nog steeds zo dankbaar voor! In dit blog stelt ze zich aan jullie voor.

Wie is Kiara?

Dat vind ik een lastige vraag. Je kan jezelf op allerlei manieren zien en met allemaal woorden omschrijven. Vooruit, ik werk het standaard rijtje wel even af: ik ben 20 jaar, woon in een dorpje naast Utrecht, ben bijna klaar met de kunstacademie, werk als Head of Creation voor Mountain of Awareness, dans de hele dag door en ben dol op dingen creëren, reizen, ontdekken en mezelf ontwikkelen. Eigenlijk gewoon dol op het leven. Inmiddels wel ja.

De rocky road naar bewustwording

De weg naar bewustwording was een rocky road voor mij. Op mijn dertiende kreeg ik een klinische depressie, wat ik voor veel mensen ook nog eens geheim hield. Op mijn zestiende werd ik lichamelijk erg ziek. Toen gingen er wel wat alarmbelletjes rinkelen. En er vielen kwartjes. Langzaam bij beetje. Ik ging dankbaarheid praktiseren, positief denken, mediteren en rolde zo in de wereld van bewustzijn.

Eigenlijk weten we alles al, maar dat zijn we even vergeten.

Uit de hand gelopen

Inmiddels is dit nogal ‘uit de hand gelopen’ en staat mijn leven sinds vijf jaar in het teken van bewustzijn, spiritualiteit en groeien vanuit pijn. Dat betekent niet dat ik heel saai en sober leef. Wel dat ik in het nu probeer te leven, af en toe stil wil staan en wil leven vanuit liefde. Met allerlei tools: van boeken tot numerologie, astrologie, meditatie, goede gesprekken, reizen, schrijven, energiewerk en ga zo maar door. Wat heeft mij het meest geïnspireerd? Ik denk positief denken, de kracht van het nu, de verbinding met het hogere en de kennis in mijzelf. Eigenlijk weten we alles al, maar dat zijn we even vergeten.

The art of rising

Als ik zo terugkijk is mijn leven nogal veranderd. Tuurlijk, ik ben er nog steeds niet. Toch is er al veel ontwikkeling geweest de laatste jaren. Mijn donkere wolk met bliksemschichten verdween en de zon gaat steeds meer stralen. Al die pijn heeft mij zo veel gegeven. Zelf noem ik het: the art of rising. De kracht in jezelf waarmee je elk obstakel aan kan gaan, daarvan kan leren en zo meer kan leven in warmte, liefde en zonnestralen. Daarover zou ik graag ooit een TED Talk willen geven. Wie weet.

Ik geloof in energie

Mijn weg is niet de weg van een ander. Adviezen zou ik niet gauw geven. Wel geloof ik heel sterk in energie. Alles is energie en als je dat inzet, kunnen er veel dingen gaan shiften. Ook geloof ik dat alles in het leven voor ons werkt, niet tegen. Je hoeft ook niet altijd alles meteen te willen oplossen, naar mijn mening. Juist obstakels mogen we bewust aangaan. Dat gaat gemakkelijker als je in je eigen energie staat.

In pijn zit de grootste groei

Waar ben ik dankbaar voor? Toch wel voor alle pijn, groei en inzichten. Hoe raar dat ook klinkt, maar ik geloof heilig dat pijn de ultieme weg is naar groei. In pijn zit zoveel, net als in stilte bijvoorbeeld. Een zin van Rumi luidt: the wound is the place where the light gets in. Zo mooi. Daar ben ik intens dankbaar voor. De zon gaat op, wij staan op en mogen kiezen hoe we het leven aangaan. Elke dag weer.