
#87: Puck Landewe: de rampspoed in mijn leven móést wel gebeuren
Puck leerde ik meer dan drie jaar...
Zoveel mooie mensen, zoveel mooie persoonlijke verhalen. Daar worden we bij Mountain of Awareness intens gelukkig van! Het blijft mooi om te horen en te lezen hoe iedereen op zijn of haar eigen manier tot zichzelf komt, stapje voor stapje. Door het delen hiervan voelen we ons allemaal nog meer verbonden. En in ieder verhaal zit voor iemand altijd weer een mooi stukje herkenning. Blij dat Lusanne Hogeweg met ons haar verhaal deelt over haar kijk op bewustzijn en haar zoektocht naar bezield werken. Iets waar ze anderen in haar coach-werk prachtig mee helpt!
Ik ben Lusanne Hogeweg, loopbaancoach voor bezield werken. Ik heb zelf lang gezocht naar werk dat bij me past en waar ik blij van word. Naast coaching bied ik workshops in intuïtief schrijven, collages maken en schilderen. Dat is namelijk ‘mijn ding’. Daarnaast verbindt op die manier creatief bezig zijn je met je bezieling.
Het had voor de hand gelegen als ik een creatieve opleiding was gaan doen. Ik twijfelde tussen binnenhuisarchitectuur, journalistiek of tolk-vertaler. Voor de kunstacademie vond ik mezelf niet goed genoeg, hoe mooi anderen mijn tekeningen ook vonden. Het werd rechten want, aldus mijn vader, ‘daar kun je nog alle kanten mee op’. Ik volgde het advies braaf op en had daarna tien jaar een loopbaan in personeel en organisatie bij de overheid. Want ‘mens en werk’ bleek echt mijn ding.
Maar toch. Het creatieve bleef trekken en soms begon ik een teken- of schildercursus en leerde ik nieuwe technieken. Ik zette nooit door. Ik woonde een jaar in Engeland en deed daarna de opleiding tolk-vertaler Engels. Maar mijn drukke baan maakte dat ik afhaakte.
De meeste banen vielen tegen en welk werk dan wel bij me paste, werd een zoektocht. Een worsteling. Uiteindelijk raakte ik burn-out. Vele strandwandelingen en gesprekken hielpen mij om helder te krijgen wat ik dan wel wilde: loopbaancoach worden. Ik deed er een opleiding in, daarna begon ik voor mezelf. Het leven als zelfstandig ondernemer beviel mij uitstekend. Zelf mijn werktijden bepalen en in mijn eigen ruimte gesprekken voeren over drijfveren en kwaliteiten van mensen. Het paste perfect bij me.
En toch. Na tien jaar deden zich allerlei persoonlijke omstandigheden voor en ik stopte met mijn bedrijf. Wat nu? Een heroriëntatie begon die jarenlang duurde, mij door diepe dalen leidde en nieuwe kansen bracht. Ik moest pijnlijke situaties uit het verleden onder ogen zien. Ik kwam angst en onzekerheid tegen en ook mijn neiging om daarvoor weg te lopen door hard mijn best te doen en te voldoen aan verwachtingen. Ik ging mediteren. Ik leerde beter naar mijn gevoel luisteren en eerder bij te sturen als ik fysieke signalen kreeg. Mijn innerlijk weten werd een sterke bondgenoot.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en ik ging weer coachen. Maar er ontwikkelde zich in deze periode ook iets anders. Ik scheurde oude tijdschriften uit elkaar en maakte er collages van. Wat ontstond als hobby groeide uit tot kunstvorm waar ik workshops in ging geven. Later deed ik een cursus intuïtief schilderen. Het was heerlijk om te spelen met kleur zonder dat het iets hoefde te worden. Op die manier creatief bezig zijn geeft niet alleen energie maar ook verbinding met jezelf. Dit smaakte naar meer. Ik ging op zoek naar een atelier en onlangs vond ik een ruimte waar ik zelf creatief bezig kan zijn en er ook anderen kan begeleiden.
En zo valt op een natuurlijke manier alles op zijn plek. Ik heb me bevrijd uit knellende patronen en leef meer vanuit mijn ziel, ik heb mijn creatieve talent herontdekt en in bij mij passende vormen gegoten. En ik werk weer als ondernemende loopbaancoach.
Ik weet uit ervaring hoe belangrijk het is om te doen waar je blij van wordt. Om te leren trouw te zijn aan jezelf en de omgeving niet als uitgangspunt te nemen. Het kan een hele worsteling zijn om te kiezen voor dat diepe verlangen dat steeds maar niet de ruimte kreeg. Maar als je het doet weet je: Dit is het, dit ben ik. Dan kun je ‘gewoon’ jezelf zijn en ‘je ding’ doen.
Het motto waar ik destijds mee begon als zelfstandig loopbaancoach heeft voor mij in de loop der jaren alleen maar meer diepgang gekregen:
Als je weet en doet wat bij je past, krijg je zin in werk en krijgt werk zin.
Heb je in werk nog niet helemaal je plek gevonden, wil je weten wat je zielsverlangen is? Vraag je af, wat was als kind ‘mijn ding’? Want al op jonge leeftijd, als we nog natuurlijk en spontaan handelen, openbaart zich wie we zijn.
Hartelijke groet,
Lusanne
Op www.vialusanne.nl vind je meer over Lusanne en kun haar gratis e-book downloaden met drie tips om burn-out te voorkomen.
Gepost onder Vrienden van Mountain of Awareness